Η Βόλβη βρίσκεται στο νομό Θεσσαλονίκης. Είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Μακεδονίας και η δεύτερη μεγαλύτερη της Ελλάδας με συνολική επιφάνεια περίπου 70 τ. χλμ.

Η λίμνη Βόλβη είναι υγρότοπος μεγάλης οικολογικής σημασίας και προστατεύεται με τη συνθήκη Ramsar. Στη λίμνη απαντώνται 336 είδη φυτών εκ των οποίων τα 13 είναι πολύ σπάνια. Όσον αφορά την πανίδα, υπάρχουν πάνω από 200 είδη πουλιών, 19 είδη αμφιβίων και ερπετών, 34 είδη θηλαστικών και 24 είδη ψαριών στα οποία περιλαμβάνονται σπάνια είδη όπως η γκελάρτσα, το γριβάδι, η πέρκα, το λεστί και ένα ενδημικό είδος, η λιπαριά, η οποία δε συναντάται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου.

Η Βόλβη είναι λίμνη γλυκού νερού που τροφοδοτείται από πολυάριθμους χείμαρρους και ρυάκια. Περιβάλλεται από καλλιεργήσιμη γη, ελώδεις ζώνες και καλαμιώνες. Η περιοχή γύρω είναι κυρίως αγροτική (47%) με κύριες δραστηριότητες την αλιεία και την εκτροφή βουβαλιών.

Τα μεταπολεμικά χρόνια οι κάτοικοι των γύρω χωριών ασχολούνταν επαγγελματικά με την αλιεία. Σήμερα όμως η αλιεία εξασκείται ερασιτεχνικά, καθότι εξαφανίστηκαν πολλά είδη ψαριών και αυτά που υπάρχουν προέρχονται από γόνο που έριξε στη λίμνη η υπηρεσία αλιείας.

Αιτία του αφανισμού της ιχθυοπανίδας είναι το φαινόμενο του ευτροφισμού που εμφανίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες στη λίμνη λόγω της υπερβολικής χρήσης λιπασμάτων που ρίχνονται στα γύρω χωράφια, τα οποία με τη απορροή των υδάτων καταλήγουν στη λίμνη. Το φαινόμενο αυτό έχει ως αποτέλεσμα της υπέρμετρη αύξηση της συγκέντρωσης θρεπτικών στοιχείων του νερού και έπειτα, μετά από μια σειρά διεργασιών, καταλήγει σε μείωση του οξυγόνου στη λίμνη με αποτέλεσμα τον θάνατο των έμβιων οργανισμών.

Όλα τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα τη διαταραχή της ισορροπίας του οικοσυστήματος: μείωση της ποιότητας του νερού, μεταβολή της χλωρίδας και της πανίδας της περιοχής και μείωση της αισθητικής του τοπίου, συντελώντας έτσι στην πλήρη υποβάθμιση της περιοχής. Πέρα των κατοίκων που, όπως προαναφέρθηκε, χάνουν τα προς το ζην χάνεται και η δυνατότητα ανάπτυξης του τουρισμού και της αναψυχής στην περιοχή.

Written by: V. Blougoura, postgraduate student in the School of Forestry and Natural Environment, Aristotle University of Thessaloniki, Greece